Uitvaartconsumpties

Wanneer je een uitvaart moet regelen, komen veel keuzemomenten voorbij. Zeker als je geen idee hebt wat de wensen van de overledene eigenlijk zijn. Keuzes maak je op basis van ervaringen of omdat het bij iemand past. Of omdat je denkt, dat het in lijn ligt van het leven dat iemand geleid heeft.

Klaas (73) was overleden en samen met Bep (71) en de kinderen bespraken wij de consumpties voor na de uitvaart. Doen we koekjes of cake? Trouwens, is het niet het juiste tijdstip voor een broodje? En hoeveel broodjes doen we dan? Een eenvoudig broodje of een luxe uitvoering? En wat kost dat eigenlijk?

“Tja, een uitvaart is best duur” zei Bep. “Ja, dat klopt,” zei ik, “maar als jullie iedereen uitnodigen en we staan na de begrafenis met 150 man aan de bitterballen en een drankje, dan gaat het ook heel erg hard.” “Nou, maar zo zou Klaas het wél gewild hebben. Er moet wel een goede hap zijn en zelf hield hij ook van een drankje. Trouwens, niet van één drankje, maar van wel vier!” Het gelach over deze grap was een welkome onderbreking tijdens het verdrietige gesprek.

“Heb jij nog een idee Alexander? Jij maakt dit natuurlijk wel vaker mee.” “Jazeker,” zei ik “we kunnen het eenvoudig  oplossen door onderaan de rouwkaart de tekst ‘cadeautip’ te plaatsen, gevolgd door een envelopje. Of wat dachten jullie ervan om bij de rouwkaart vier consumptiebonnen te stoppen!” “Consumptiebonnen?” schaterde Bep. “Dat heb ik nog nooit meegemaakt.” “Ik ook niet,” zei ik lachend “jullie zouden de eerste zijn!”

Alexander van der Pijl

Nu voor Later